Жыццёвую прастору

Часцей за ўсё паняцце «жыццёвую прастору» ўжываюць са словам «арганізацыя», маючы на ​​ўвазе навядзенне парадку на сваім працоўным месцы, размеркаванне працоўнага часу і іншыя мерапрыемствы, звязаныя з самаарганізацыі. Ніхто не будзе спрачацца, што такога роду арганізацыя і аптымізацыя жыццёвай прасторы вельмі важная, бо без гэтага дасягнуць поспеху ў любой з сфер жыцця немагчыма. Але ёсць больш цікавае вызначэнне жыццёвага прасторы, якое яму дае псіхалогія, вось з гэтага пункту гледжання мы яго і разгледзім.


Псіхалогія жыццёвай прасторы

Гэта паняцце было ўведзена псіхолагам Куртам Левіным, які лічыў, што чалавечае жыццё праходзіць не столькі ў рэальным свеце, колькі ў свеце, сфармаваным яго свядомасцю на падставе назапашаных ведаў і вопыту. Пры гэтым псіхолаг прапаноўваў разглядаць асобу і яе ўяўленні пра свет як адзінае цэлае, а ўсе фактары, якія ўплываюць на яго свядомасць, ён называў жыццёвай прасторай. Трэба заўважыць, што гэта прастора зусім не падпарадкоўваецца фізічным законах, чалавек можа сядзець у адзіночнай камэры, але пры гэтым сваю ўласную жыццёвую прастору будзе ахопліваць кіламетры. На яго памеры аказвае ўплыў светапогляд чалавека, і чым яно шырэй, тым вялікім жыццёвым прасторай асобу можа валодаць.

Памеры гэтай прасторы не сталыя, павялічваючыся па меры сталення. Часцей за ўсё свайго максімуму яно дасягае да сярэдзіны жыцця, паступова памяншаючыся да старасці. Жыццёвую прастору можа змяншацца ў цяжкахворага або падушанага чалавека, яму нічога не цікава, няма цягі да новых ведаў і знаёмствам. Часам гэты працэс можа быць зварачальным.

Калі ніякіх сур'ёзных хвароб няма і да старасці яшчэ далёка, сваё жыццёвае прастору можна лёгка пашырыць. Трэба проста перастаць быць абыякавай, у свеце адбываецца столькі ўсяго цікавага - навукоўцы робяць адкрыцці, з'яўляецца новая музыка, фільмы і кнігі, археолагі раскопваюць старажытныя горада, пералік гэты можна працягваць бясконца. Наша жыццё - гэта кніга, і толькі ад нас залежыць, ці будзе яна напоўнена дзіўнымі гісторыямі або на яе пераламаных бляклых старонках застанецца толькі шэрасць і бруд.