Для большасці цырк - гэта радасць, салодкая вата і мора весялосці, але не ва ўсіх ўспаміны выключна шчаслівыя. У некаторых з дзіцячых гадоў ўзнікае невытлумачальная боязь блазнаў. Чым гэта выклікана, і што дапаможа справіцца з гэтай незвычайнай фобіяй, мы цяпер і разбярэмся.
Як называецца боязь блазнаў і адкуль яна бярэцца?
Панічная і некантралюемая боязь блазнаў называецца коулрофобией. Што цікава гэты страх стаў распаўсюджвацца толькі ў канцы ХХ - пачатку ХХI стагоддзя, а раней блазнаў асцерагаліся толькі адзінкі. Ангельскія навукоўцы правялі даследаванні сярод 250 дзяцей 4-16 гадоў, у ходзе якіх высвятлілася, што больш за палову з іх асцерагаюцца блазнаў, а некаторыя і баяцца. Але з гэтай фобіяй знаёмыя не толькі дзеці, бояззю блазнаў пакутуюць многія дарослыя. Па выніках апытання, які праводзіўся ў інтэрнэце, блазнаў асцерагаюцца 84 чалавекі з 100. Некаторыя нават лічаць, што калі нехта і смяецца над клоўнамі, то гэта хутчэй нервовы смяшок, які хавае напружанне.
Але адкуль жа ўзяўся гэты страх, бо жарты блазнаў павінны выклікаць усмешкі, а не грымасы жаху. Віной могуць быць няўдалыя наведвання цырка ў дзяцінстве, калі занадта яркі грым або гучны смех спалохаў дзіцяці . Таксама ва ўзнікненні коулрофобии можа быць вінаваты і кінематограф. Практычна ўсе, нават не ведаючы, як называецца боязь блазнаў, хоць раз ды палохаліся гэтых весялуноў. Гаворка ідзе аб разнастайных фільмах жахаў, з моманту экранізацыі рамана «Яно» Стывена Кінга сцэнарысты сталі актыўна выкарыстоўваць вобраз блазна, каб напалохаць гледача. А яшчэ нельга забываць, што многія забойцы, гвалтаўнікі і педафілы былі клоўнамі па прафесіі або перыядычна падзараблялі на кірмашах.
Вядома, нашым суайчыннікам пашанцавала некалькі больш, савецкія клоўны не выглядалі жахліва і пакідалі добрае ўражанне. Але гэта калі гаворка ідзе пра клоунаў сусветнага маштабу, а вось прафесіяналізм спецыялістаў з гарадскіх цыркаў або кампаній, якія займаюцца арганізацыяй святаў пакідае жадаць лепшага, такія цалкам здольныя ўзнагародзіць дзіцяці коулрофобией.
Акрамя аб'ектыўных прычын існуюць і зусім падсвядомыя.
- Твар пад маскай не дае магчымасці зразумець сапраўдныя эмоцыі чалавека, бо на ім заўсёды ўсмешка.
- Многія людзі асцерагаюцца быць высмеяў публічна, гэты страх пераносіцца і на блазнаў.
- Рэзкія руху і залішне эмацыйныя выразы ў звычайным жыцці уласцівыя людзям з псіхічнымі захворваннямі, а іх асцерагаюцца многія.
- Дзіцячыя ўспаміны пра паход у цырк ці убачаным фільме, якія накладваюць адбітак на ўсё жыццё.
- Наяўнасць алергіі на грым і фарбу, можа быць і не выкліча фобіі, але непрыязнасць забяспечыць.
- Дзеянні блазна, як правіла, непрадказальныя, а невядомасці людзі баяцца больш за ўсё.
Як справіцца з коулрофобией?
Як і ад любога страху, ад боязі блазнаў можна пазбавіцца. І зрабіць гэта трэба, бо пазбягаць пастаянна блазнаў і любога згадвання пра іх немагчыма. Справіцца з сур'ёзнай фобіяй можна толькі з дапамогай псіхатэрапеўта. А вось калі ў дзіцяці з'явілася
Выпраўляючыся ў цырк, неабходна пераканацца, што выступаюць прафесіяналы, а іх праграма разлічана на гледачоў усіх узростаў. Іншым нядрэнным варыянтам можа стаць перапрананне аднаго з бацькоў у блазна. У гэтым уборы трэба пагутарыць з дзіцем, каб паказаць яму, што за яркай і жахлівай маскай хаваецца звычайны чалавек ня страшны і прыязны.