Японская вішня

У сярэдзіне сакавіка многія турысты адпраўляюцца ў Японію , каб убачыць красаванне вішнёвых садоў. Адначасовае красаванне вялікай колькасці дрэў, чые кветкі маюць усе адценні ружовага, ўяўляюць сабой зачаравальнае відовішча. Сезон любавання сакурай доўжыцца да канца траўня, так як кожны гатунак расквітае ў свой час.

Але не ўсе могуць адправіцца ў Японію, затое кожны жадаючы можа пасадзіць у сябе ў садзе яе кавалачак - японскую вішню, якая называецца проста сакурой, так як яна мае ружовыя махрыстыя кветкі. Пра тое, якія гатункі яе існуе і як гэта дрэва саджаць, распавядзем у гэтым артыкуле.


Разнавіднасці японскай вішні

Пад зборным назвай сакура маюцца на ўвазе тыя гатункі вішні, якія даюць плён, і пры гэтым з'яўляюцца дэкаратыўным дрэвам, так як яны маюць прыгожыя белыя або ружовыя кветкі. Яны ў асноўным былі выведзеныя на ўсходнеазіяцкіх гатунках, шляхам скрыжавання іх з еўрапейскімі. Большая частка японскіх вішань, гадуюцца за межамі іх радзімы, ставяцца да пільчатые або мелкопильчатому ўвазе. Распаўсюджанымі дэкаратыўна-пладовымі гатункамі сакуры з'яўляюцца Кику Шидаре, Канзан, Сарджэнт, Амоногава, Сатонисики, Нание, Шырокай-фуген, Ширитае і Тай хаку.

Сапраўднай японскай вішняй лічыцца Гуми ( «natsu-gumi»). Гэта нават не дрэва, а які дасягае 1,5 метраў хмызняк. Ён таксама, як і ўсе астатнія прадстаўнікі японскай вішні, прыгожа квітнее ружовым, але пры гэтым яго ягады вельмі моцна адрозніваюцца ад іншых. Яны ўяўляюцца сабой невялікія чырвоныя плён, пакрытыя белымі кропкамі. Іх густ нагадвае сумесь вінаграду, яблыкаў, смороды і вішні. Гэтыя ягады вельмі багатыя на вітаміны, амінакіслоты і іншыя неабходныя чалавеку мікраэлементы. Іх выкарыстоўваюць не толькі для ежы, але і для вырабу віна.

Месцазнаходжанне ў садзе японскай вішні

Калі вы хочаце, каб ваша японская вішня добра квітнела, то варта вылучыць для яе сонечнае месца, дзе не будзе застою вады. Лепш за ўсё размяшчаць сакуру на ўзвышшах (пагорках або заходніх схілах), тады дрэва будзе атрымліваць дастатковую колькасць паветра, ды і вільгаць будзе сыходзіць сама. Таксама для яе неабходная абарона ад ветру, у якасці чаго можа выступаць любая пабудова або іншае дрэва. Расліны павінна размяшчацца на адлегласці 1,5-2 метра.

Пры выбары месца варта звярнуць увагу і на якасць глебы. Для сакуры лепш за ўсё падыходзіць лёгкая або сярэдняя суглінкавых зямля з нейтральнай (або блізкай да гэтага паказчыка) кіслотнасцю.