Нават калі вам здаецца, што ў вашай кампаніі адсутнічае ўнутраная карпаратыўная культура, гэта не так - яе фарміраванне непазбежна і ў тым выпадку, калі кіраўніцтва не ставіць перад сабой падобнай мэты. Іншая справа, што сукупнасць склаліся мадэляў паводзінаў у гэтым выпадку адбываецца стыхійна, і не заўсёды лепшым чынам уплывае на дзейнасць арганізацыі.
Карпаратыўная культура здольная павысіць эфектыўнасць прадпрыемства, мэты супрацоўнікаў, пры пісьменна створаным стратэгічным інструменце, становяцца агульнымі. Акрамя таго, павышаецца ініцыятыва, камандны дух і нават паразуменне. Ці варта казаць, што пісьменная структура карпаратыўнай культуры часам з'яўляецца найважнейшым кампанентам поспеху кампаніі.
З чаго складаецца карпаратыўная культура сучасных арганізацый:
- сістэма лідэрства і кар'ернага росту;
- сістэма камунікацыі паміж усімі супрацоўнікамі, нормы паводзін;
- прынятыя схемы дазволу канфліктаў на ўнутраным і знешнім узроўнях;
- агульная мэта кампаніі, па змаўчанні якую падтрымлівае кожным супрацоўнікам;
- пазначанае становішча кожнага супрацоўніка ў арганізацыі;
- падзяляная сімволіка: лозунгі, карпаратыўны стыль у вопратцы, арганізацыйныя табу.
Асаблівасці карпаратыўнай культуры нашых прадпрыемстваў, дазваляе казаць аб відах, найбольш характэрных для айчынных арганізацый.
Тыпы карпаратыўнай культуры айчынных арганізацый
Калі на Захадзе існуе класіфікацыя: «баскетбольная каманда» (ініцыятыўнасць), «клуб» (камандны дух і рост супрацоўніка ўнутры кампаніі), «акадэмія» (традыцыйнасць) і «крэпасць» (наяўнасць моцных кіраўнікоў), то для нашых кампаній больш характэрнымі з'яўляюцца наступныя віды карпаратыўнай культуры:
- «Сябры». Дадзеная карпаратыўная культура - натуральны прадукт перабудовы, яе асаблівасць заключалася ў тым, што кампанія стваралася сябрамі / членамі сям'і. У выніку мэта карпаратыўнай культуры заключалася ў захаванні добрых адносін, што часцяком ішло ўразрэз неабходнымі для развіцця кампаніі дзеяннямі. Сёння дадзены тып карпаратыўнай культуры можна перайменаваць у «кумаўство». Тэндэнцыя «прыбудоўваць» на ласыя пасады сваякоў і знаёмых не лепшым чынам адбіваецца на камандным духу астатніх супрацоўнікаў;
- «Сям'я». Для гэтага віду карпаратыўнай культуры характэрна іерархія узаемаадносін, падобная з сямейнай. Тут існуюць ролі і бацькоў, і дзяцей, і братоў з сёстрамі. Праблема «сямейнай» карпаратыўнай культуры заключаецца ў тым, што ўзаемадзеянне членаў арганізацыі адбываецца амаль на тэлепатычнай узроўні. Начальства ўпэўнена, што падначаленыя павінны разумець яго з паўслова, а апошнія кіруюцца інтуіцыяй, паколькі не атрымліваюць дакладных указанняў;
- культура «начальніка». Не магла не скласціся ў краіне, дзе перад кіраўніком традыцыйна існуе некаторы страх. Асаблівасць дадзенага тыпу карпаратыўнай культуры заключаецца ў тым, што гэты ж начальнік аўтаматычна становіцца «вінаватым» ць
ўсіх памылках і крызісах арганізацыі. У кампаніі адсутнічаюць камандны дух і адчуванне значнасці ў агульным працэсе.
Змены ў карпаратыўнай культуры арганізацыі, таксама як і яе ўзнікненне, могуць працякаць плаўна і стыхійна, аднак куды больш эфектыўна трымаць іх пад кантролем. Крызіс у кампаніі, застой ці, пашырэнне (зліццё), а таксама змена кіраўніцтва - добры пачатак для якасных змен карпаратыўнай культуры. Але які кірунак не выбрала б арганізацыя, адна з найважнейшых задач - вызначэнне дакладнай і зразумелай для ўсіх яе членаў мэтаў, якія аб'ядноўваюць асобных індывідаў ў моцную і моцную каманду.