Этмоидит - адна з разнавіднасцяў сінусіта (запалення околоносовых пазух), пры якой дзівіцца слізістая абалонка рашэцістага лабірынта, то ёсць косткі, якая адлучае насавую паражніну ад паражніны чэрапа.
Адрозніваюць вострую і хранічную форму захворвання, хоць прынцыпы тэрапіі ў абодвух выпадках падобныя.
Лячэнне этмоидита антыбіётыкамі
Так як запаленне рашэцістага лабірынта выклікаецца ў большасці выпадкаў бактэрыяльнай інфекцыяй (значна радзей - віруснай ці грыбковай), дарэчы для лячэння этмоидита выкарыстоўваць антыбіётыкі. Прызначае іх толькі лекар пасля дбайнай дыягностыкі і ўзяцця слізі на пасеў. У ліку прэпаратаў шырокага спектру дзеяння ўжываюць:
- амоксіціллін ;
- Цефотаксим;
- Рокситромицин;
- Цефазолин;
- Цефалоридин і інш.
Пасля вынікаў пасеву прызначаюць у залежнасці ад выгляду бактэрыі антыбіётыкі накіраванага дзеяння.
Перад тым як лячыць этмоидит процімікробнымі лекамі, судзіназвужальныя кроплі здымаюць ацёк слізістай для таго, каб ліквідаваць застой слізі ў пазухах.
Карысныя таксама прамывання носа растворамі процівомікробным сродкаў. Для іх увядзення можа быць выкарыстаны т.зв. ЯМИК-катетер, які стварае адмоўны ціск у носе, прыбірае змесціва пазухі і запаўняе яе лекамі.
Хірургічнае лячэнне хранічнага этмоидита
Калі кансерватыўныя метады тэрапіі не прынеслі жаданых вынікаў, звяртаюцца да інвазіўным спосабам лячэння. У некаторых выпадках прызначаюць пункцыю верхнечелюстной пазухі, каб забяспечыць т.зв. дэпо лекавага рэчывы і падзейнічаць на рашэцістую костка «з тылу».
Пры нарастанні ацёку, пачырваненні і інфільтрацыі мяккіх тканін стагоддзя звяртаюцца да эндоназальному выкрыццю клетак лабірынта - аперацыя праводзіцца пад наркозам. Калі маюць месца паліпы, іх выдаляюць. Хірургічнае лячэнне хранічнага этмоидита, як правіла, прызначаюць у перыяд рэмісіі. Падчас абвастрэння выкарыстоўваюць
Лячэнне этмоидита ў хатніх умовах
Пазбавіцца ад хваробы без дапамогі лекара немагчыма: ЛОР павінен вызначыць прыроду запалення і прызначыць адпаведныя прэпараты. Калі праз 2 - 3 дні пацыенту не становіцца лягчэй, яго кладуць у шпіталь.
Лячэнне народнымі сродкамі перамагчы этмоидит не дапамагае - патрэбныя моцныя процівомікробным сродкі, а бо рашэцістая костка размешчана блізка да мозгу, дзейнічаць трэба хутка, каб не дапусціць ускладненняў (энцэфаліту, менінгіту, унутрывочных парушэнняў). Дапоўніць традыцыйную тэрапію дарэчы інгаляцыямі з эфірнымі алеямі эўкаліпта і мяты.