Сацыяльна-псіхалагічная адаптацыя

Сацыялізацыя і сацыяльна-псіхалагічная адаптацыя асобы азначае прыстасаванне чалавека да розных фактараў, якія звязаны з культурнай, псіхалагічнай і сацыяльнай сферай. Простымі словамі - асоба павінна прывыкнуць і пачаць адпавядаць навакольным падзеям і пэўнай дзейнасці або асяроддзі. Дзве складнікі гэтага паняцця паказваюць на тое, што чалавек праходзіць паводніцкую (сацыяльную) і асобасную (псіхалагічную) адаптацыю.

Віды сацыяльна-псіхалагічнай адаптацыі

Гэты паказчык адлюстроўвае сабой магчымасць адэкватна ўспрымаць навакольную рэчаіснасць, а яшчэ ён увасабляе сабой адносіны з навакольнымі і розныя здольнасці . Падчас адаптацыі чалавек з'яўляецца нейкім аб'ектам, які ўспрымае, прымае і ўлічвае існуючыя нормы і традыцыі ў грамадстве.

Сацыяльна-псіхалагічная адаптацыя асобы можа быць пазітыўнай, гэта значыць яна дазваляе чалавеку паспяхова прывыкнуць да сацыяльнай асяроддзі, а таксама негатыўнай, якая вядзе да недастатковай сацыялізацыі. Працэс адаптацыі можа праходзіць, як добраахвотна, так і прымусова. Звычайна вылучаюць тры асноўныя стадыі: азнаямленне, арыентацыя і самасцвярджэнне.

Існуе шмат розных поглядаў, якія тычацца праблемы сацыяльна-псіхалагічнай адаптацыі, але іх аналіз дазволіў прыйсці да некаторых важным высноў. Асновай гэтага паняцця з'яўляецца сувязь асобы і сацыяльнай асяроддзя, аналізуючы якую можна зразумець асаблівасці працуюць сістэм. Асоба, якая праходзіць прывыканне, можа ўздзейнічаць на сацыяльную сераду, каб змяніць яе. Здольнасці да адаптацыі непасрэдна залежаць ад асабістых якасцяў і асаблівасцяў асобы , якія складаюць патэнцыял. Варта адзначыць, што чым вышэй сталасць асобы, тым больш шанец прайсці паспяховую адаптацыю.

Крытэрыі сацыяльна-псіхалагічнай адаптацыі

Паказчык можна падзяліць на два крытэрыі: аб'ектыўныя і суб'ектыўныя. Да першай групы ставіцца паказчык, які паказвае на паспяховасць у вучобе і працы, рэалізацыю пастаўленых задач і выстаўленых патрабаванняў, а яшчэ на становішча чалавека ў калектыве і на яго статус. Да суб'ектыўным крытэрам ставіцца наяўнасць цікавасці да сваёй працы і імкненне да пастаяннага развіццю, а яшчэ канструктыўнае ўзаемадзеянне з іншымі людзьмі і наяўнасць адэкватнай самаацэнкі.

У заключэнні хацелася б сказаць, што ў сучасным свеце сацыяльна-псіхалагічная адаптацыя з'яўляецца складаным адукацыяй, якое звязана з індывідуальнымі рысамі асобы і з пазіцыяй у грамадстве.