Манагуанская цихлазома - гэта досыць буйны прадстаўнік цыхлідаў , які жыве ў Цэнтральнай Амерыцы, у вадаёмах Коста-Рыкі і Гандураса, а таксама Гватэмалы і Мексікі, куды яны былі занесены штучна. Гэтыя рыбы могуць дасягаць памераў 55 см (самцы) і 40 см (самкі). Вядома ж, акварыўмныя цихлазомы сціплей ў памеры, але, так ці інакш, яны выглядаюць досыць самавіта. Іх афарбоўка вельмі прывабны і арыгінальны - шэра-карычневыя крапінкі на серабрыстым фоне, а па баках чорныя плямы. У дарослых рыб таксама прысутнічаюць жаўтлявыя плямы, якія з цягам часу могуць набываць залацісты адценне.
Манагуанская цихлазома - утрыманне
Гэты выгляд цихловых нельга назваць вельмі пераборлівым, так як у прыродным асяроддзі яны насяляюць у спакойных вадаёмах. Ідэальнай для іх будзе вада з тэмпературай у 25 градусаў і калянасцю ў 20 адсоткаў. Аб'ём акварыума павінен перавышаць 300 л. Для гэтых рыб трэба будзе забяспечыць добрую фільтраванне і мяняць ваду кожныя 3 дні.
Што тычыцца харчавання манагуанских цихлазом, то тут варта памятаць спецыфіку іх пражывання ў натуральным асяроддзі: яны актыўныя драпежнікі і сілкуюцца жывой рыбай. У акварыўмных умовах іх трэба карміць невялікі або сярэдняй рыбай, замарожанымі кармамі, фаршам і крупногранулеваными адмысловымі кармамі.
Манагуанская цихлазома, нягледзячы на свае досыць буйныя памеры, вельмі спакойная і агрэсію праяўляе дастаткова рэдка. Хоць ўласную тэрыторыю абараняе самааддана і часцей за ўсё не аддае нікому.
сумяшчальнасць цихлазомы
Сумяшчальнасць цихлазом гэтага выгляду - досыць складаны момант, так як яны з'яўляюцца драпежнымі.
Што тычыцца развядзення, то акварыўмныя амерыканскія цыхлідаў дастаткова спакойна фармуюць пастаянныя пары і станавіцца выдатнымі бацькамі сваім птушанятам. Аднак, выбар пары магчымы толькі ў тым выпадку, калі некалькі малявак растуць разам і могуць самастойна выбраць пару. Для стымуляцыі нерасту цихлазом трэба досыць добра карміць і павышаць тэмпературу ў акварыуме да 29 градусаў.