Экспатов - хто гэта такі і ў чым розніца паміж экспаты і экспатрыянтаў?

Калі хто-то задаўся пытаннем хто такі экспатов, хутчэй за ўсё з дадзеным тэрмінам ён сутыкнуўся пры спробе знайсці працу за мяжой . Статус «экспаты» для жадаючага працаўладкавацца ў чужой краіне лічыцца больш прэстыжным, чым знаёмы многім «экспатрыянтаў».

Хто такі экспатов?

Тэрмін «экспаты» адбыўся ад таго ж англійскага слова expatriate, што і «экспатрыянтаў». Розніца складаецца ў тым, што экспаты - гэта індывід, па ўласнай волі які пакінуў радзіму дзеля заробку, а экспатрыянтаў - гэта чалавек, які быў вымушаны пакінуць сваю краіну і адразу ж iкаць працу ў іншай дзяржаве. Вельмі часта тэрмін «экспатрыянтаў» ўжываюць у пазначэнні высланага і пазбаўленага грамадзянства чалавека.

Першапачаткова сэнс тэрмінаў «экспаты» і «экспатрыянтаў» быў вельмі блізкі. Але з часам першы статус сталі ўжываць для абазначэння людзей з вышэйшай адукацыяй і добрай прафесіяй, якія маюць магчымасць працаўладкавацца за мяжой на высокааплатную пасаду, а таксама вярнуцца на радзіму. Для беларусаў, якія з'язджаюць на заробкі статус «экспаты» больш пераважны, чым «экспатрыянтаў». Агульнапрынята, што першы - гэта кваліфікаваны спецыяліст, якога жадаюць займець буйныя кампаніі, а другі - гэта чалавек, які можа разлічваць толькі на нізкааплатную працу.

Кіраўнік экспатов - гэта службовая асоба, якое валодае навыкамі і асаблівым поглядам, якія часцяком немагчыма знайсці сярод прэтэндэнтаў на пасаду з мясцовых жыхароў. Аднак такому чалавеку на працоўным месцы прыходзіцца сутыкацца з многімі цяжкасцямі:

Дзеці-экспаты

Практычна заўсёды экспатов - гэта малады, амбіцыйны чалавек. І няма нічога дзіўнага ў тым, што ў чужой краіне ў яго з'яўляюцца сям'я і дзеці. Дзеці-экспаты - гэта своеасаблівы культурны пласт, які фарміруецца з змяшэння асаблівасцяў краіны паходжання і краіны пражывання. Вельмі часта дзеці трэцяй культуры (так называюць народжаных у сем'ях экспатов малышей) дэманструюць такія асаблівасці:

Што такое экспатриация?

Экспатриация - гэта выправаджэнне чалавека з краіны, якое можа быць як часовым, так і сталым. Да сярэдзіны 20 стагоддзя выдварэннем жыхароў у асноўным злоўжывалі дзяржавы з таталітарным рэжымам. У цяперашні час экспатриация можа ажыццявіцца і па жаданні самога чалавека. Многія заходнія краіны сёння прадастаўляюць экспатрыянтаў ўсё больш грамадзянскіх правоў. Французскія экспатрыянтаў, напрыклад, маюць права ўдзельнічаць у выбарах прэзідэнта. У некаторых краінах, напрыклад - у Саудаўскай Аравіі, экспатрыянтаў вымушаныя жыць асобна ад мясцовага насельніцтва.

Экспатриация і экстрадыцыя

Тэрміны «экспатриация» і «экстрадыцыя» часцяком ўспрымаюцца людзьмі як падобныя па значэнні, але гэта не дакладна. Пры экспатриации чалавека высылаюць з краіны без якіх-небудзь наступстваў. Экстрадыцыя - выдача дзяржавай чалавека, абвінавачанага ў злачынстве ці ўжо асуджанага. Па існых міжнародных правілах выдаюць толькі індывідаў, якія ўчынілі цяжкія злачынствы, сваіх грамадзян дзяржавы здраджваюць экстрадыцыі вельмі рэдка. Забаронена выдаваць людзей, якія папрасілі палітычнага прытулку.

Горада для экспатов

Не ўсе краіны ахвотна прымаюць прадстаўнікоў іншых дзяржаў, але ў некаторых экспатов або экспатрыянтаў без праблем зможа знайсці добрую працу. Вось спіс самых дружалюбных гарадоў:

  1. Пекін. У сталіцы Кітая з радасцю прымаюць замежных спецыялістаў, цэны на жыллё супастаўныя з маскоўскімі, аднак і заробак на вышыні.
  2. Бангкок. Сталіца Тайланда прадастаўляе магчымасць любому экспатов адкрыць свой бізнэс, аднак на аднаго замежніка ў фірме павінна працаваць не менш за пяць мясцовых.
  3. Ванкувер. Канада - адна з самых спакойных краін, куды ўжо з'ехала мноства спецыялістаў Расіі і Еўропы. Прычына такой папулярнасці - прывабная іміграцыйная праграма.
  4. Сіднэй. Аўстралія актыўна прыцягвае замежных спецыялістаў, асабліва запатрабаваныя юрысты і лекары.
  5. Токіо. У Японіі экспатов адкрыецца мноства перспектыў, асабліва там запатрабаваныя IT-спецыялісты, рэкламшчыкі, кіраўнікі. Адзіная складанасць - асаблівы менталітэт мясцовых жыхароў.