Троіца лічыцца адным з найважнейшых свят у Хрысціян. Гэтае свята адзначаецца праз 50 дзён пасля Вялікадня, менавіта таму яго другая назва - Сёмуха. У гэтым свяце акрамя праваслаўных традыцый таксама пераважаюць і элементы абрадаў старажытных язычніцкіх народаў. Здаўна сяляне адзначалі сёмуху весела і шумна. Дадзенае свята лічыўся асаблівым для земляробаў, бо ў гэты час завершаны ўсе пасевы і праходзіць падрыхтоўчы этап да першага збору ўраджаю. Перад людзьмі выпадала магчымасць адпачыць хаця б пару дзён перад пачаткам цяжкіх працоўных будняў. З Сёмухай звязана немалая колькасць прыме і абрадаў, пачынаючы ад умоў надвор'я і заканчваючы варажбой на будучага мужа .
Надвор'е на Тройцу прыкметы
Так як сёмуха заўсёды выпадае на пачатак лета, знаўцы аграрнай справы заўсёды надавалі ўвагу розным пагодных з'яў. Прымета дождж на сёмуху сімвалізавала з'яўленне густой травы, адпаведна і выдатны сенакос, вільготную зямлю, а значыць і добры ўраджай. Дождж таксама з'яўляўся прыкметай позніх замаразак. Гарачае надвор'е з'яўлялася весьнікам засухі, менавіта таму да ўсіх прыкметах ў гэты дзень ставіліся беражліва і перадавалі іх з пакалення ў пакаленне.
Народныя прыкметы на Сёмуху
Адной з самых старажытных лічылася прымета, калі ў царкву для асвячэння прыносілі абраз або пучкі "слёзных" травы (траву аплаквалі) пасля чаго гэтыя прадметамі хавалі ў доме. Гэта было нейкім зваротам да Бога з просьбай даць лета без засухі.
Бярозавыя галінкі, якія ўстаўлялі ў аканіцы або Раскіданае па святліцы трава таксама з'яўлялася сімвалаў таго, што лета будзе ураджайным. Прыкметы, звязаныя з тройцай прадугледжвалі забарону на любы праца. Забаронена было рабіць што тое па хаце акрамя падрыхтоўкі ежы. Купацца таксама нельга, бо ў гэты час русалкі маглі прывабіць да сябе на дно. За дзень да Тройцы было прынята хадзіць на могілкі, каб памянуць сваякоў. Добрай прыметай лічылася і сватанне ў гэты дзень. Калі малады чалавек прыйшоў да дзяўчыны сватацца, а на Пакроў яны вырашылі пажаніцца, іх жыццё будзе доўгай і паспяховай.
Прыкметы на сёмуху для дзяўчат
Нягледзячы на тое, што царква не прызнае рознага роду варажбы і прадказанні будучыні, але з-за таго, што ў народзе паміж Калядамі і Вадохрышчам быў дастаткова працяглы прамежак часу, на Тройцу прадстаўніцы прыгожай паловы чалавецтва праводзілі абрады, жадаючы ўбачыць свайго суджанага, і з трапятаннем чакалі сватоў. Калі за сталом на сёмуху выпадкова загаварылі пра вяселле, гэта азначала, што жыццё будзе нябеднага, радаснай і добрай. Таксама добрая прыкмета - пазнаёміць маладых людзей на гуляннях. Прымета абвяшчае, што калі закахацца ў выбранніка на Тройцу, Анёлы будуць захоўваць і ставіцца да такога саюза вельмі беражліва.
Самай распаўсюджанай прыметай з'яўлялася "Завіванне" бярозкі і пляценне вянкоў. Перад тройцай маладыя дзяўчыны адпраўляліся ў лес да бярозак і запляталі верхавіны дрэў.
Пляценне вянкоў таксама ставіцца да прымет на сёмуху. Дзяўчаты павінны былі праводзіць без прадстаўнікоў мужчынскага полу. Мужчына не павінен быў бачыць такі вянок, так як у народзе гэта лічылася "сурокамі" дзяўчыны. Пасля таго як кожная спляла свой вяночак, дзяўчаты адпраўляліся да ракі з песнямі і пускалі іх па вадзе, куды паплыў вянок, адтуль і варта чакаць будучага мужа. Вянок не здымалі з галавы, а нахіляліся так, каб ён сам упаў. Калі дзяўчына хацела, каб ёй прысніўся будучы муж, трэба было на Тройцу пакласці бярозавыя галінкі пад падушку.