Як справіцца з гіперактыўных дзяцей навучаць спецыялісты, а бацькам і ўсім, хто акружае малога, варта прытрымлівацца абранай стратэгіі. Нашмат палягчае выхаваўчы працэс, своеасаблівая памятка для бацькоў гіперактыўных дзяцей. Калі дзіця ўжо падрос, то яе можна складаць разам з ім.
Рэкамендацыі для бацькоў гіперактыўных дзяцей
- Чым заняць гіперактыўнасць дзіцяці? Гэта пытанне вельмі актуальнае, бо «вечны рухавік і прыгатель» не дае навакольным ні хвіліны спакою. Для такіх дзяцей вельмі карысныя працяглыя прагулкі на паветры, але не проста за ручку з мамай. Малы павiнен актыўна рухацца, гуляючы на дзіцячай пляцоўцы або ў парку. Дома ўсё заняткі павінны праходзіць з удзелам дарослага. Вельмі добра, калі ў дзіцяці ёсць спартыўны куток, дзе ён можа выплюхнуць сваю энергію.
- Куды аддаць гіперактыўнасць дзіцяці? Памылкова меркаванне, што такім дзецям карысны спорт, бо падчас актыўных трэніровак нервовая сістэма дзіцяці пакутуе яшчэ больш і атрымліваецца замкнёнае кола. Ім падыдзе плаванне і танцы , але не на прафесійным узроўні, а чыста для сябе.
- Як супакоіць гіперактыўнасць дзіцяці - саветаў і рэкамендацый тут можа быць мноства. Пачнем з таго, што спыніць такога маляняці практычна немагчыма. Трэба паспрабаваць накіраваць яго энергію ў іншае рэчышча, перавесці яго ад актыўнай дзейнасці да больш спакойнай. Ні ў якім разе, не дапускаць вечарам прагляд тэлевізара і рухомыя гульні. Калі дзіцяці немагчыма зацікавіць кніжкай ці маляваннем, то няхай яго гульні носяць спакойны характар і ў іх удзельнічаюць бацькі для кантролю.
- Гульні для гіперактыўных дзяцей. Усе гульні для такіх дзетак павінны вучыць дзіця кантролю над сваім паводзінамі.
Групавыя камандныя гульні мала падыходзяць, бо ў іх прымае ўдзел вялікая колькасць дзяцей і пакуль дойдзе чарга да кожнага, увага і цярпенне дзіцяці хутка скончацца і такая гульня не зацікавіць малога. Заняткі павінны трэніраваць памяць і вучыць цярпенню, быць па магчымасці спакойнымі, але цікавымі дзіцяці.
Рэкамендацыі бацькам, у якіх расце гіперактыўных дзіця, у поўным аб'ёме дасць дзіцячы псіхолаг, які навучыць, як гадаваць, развіваць і вучыць такога асаблівага малога, каб ён не шкодзіў сам сабе. А неўролаг прызначыць карэктуе лячэнне, звычайна яно ўключае заспакаяльныя зборы і некаторыя медыкаменты.