Батанікі і селекцыянеры здаўна былі зацікаўлены ў тым, каб аб'яднаць лепшыя пажыўныя ўласцівасці пшаніцы з зімаўстойлівасцю і непераборлівасцю жыта. У выніку ў канцы XIX стагоддзя быў створаны гібрыд пшаніцы і жыта, які выкарыстоўваецца ў той час як фуражная культура, гэта значыць для харчавання хатніх жывёл.
Як называецца сумесь жыта і пшаніцы?
Самы першы ў гісторыі штучна створаны гібрыд пшаніцы і жыта называецца мудрагелістым словам трыцікале. Яно паўстала пры злучэнні двух лацінскіх слоў: triticum, што значыць пшаніца, і secale, які пазначае жыта.
Стваральнікам трыцікале з'яўляецца нямецкі селекцыянер Вільгельм Римпау, які вывеў яго ў 1888 годзе. Між тым, шырокае распаўсюджванне гібрыд атрымаў не адразу. Упершыню яго пачалі вырошчваць у вытворчых маштабах ў 1970 годзе ў краінах Паўночнай Амерыкі. Праз шэсць гадоў гібрыды пшаніцы і жыта культывавалі ва Украіне, у горадзе Харкаў. Сёння развядзеннем трыцікале займаецца мноства краін (не менш за тры дзесяткі), сярод якіх лідэрамі лічацца Францыя, Аўстралія, Польшча і Беларусь.
асаблівасці трыцікале
Гібрыд пшаніцы з жытам - трыцікале - увабраў у сябе ўсе лепшыя ўласцівасці абодвух выглядаў і нават прымножыў іх. Да асноўных вартасцяў трыцікале можна аднесці:
- павышаную марозаўстойлівасць;
- зьніжаную патрабавальнасць да урадлівай глебе;
- ўстойлівасць да грыбкоў і інфекцый;
- павялічанае ўтрыманне бялкоў (на 1-1,5% вышэй, чым у пшаніцы);
- ўтрыманне мікра- і макраэлементаў в зерне на ўзроўні пшаніцы.
У асноўным трыцікале вырошчваюць у кармавых мэтах. Падвышанае ўтрыманне бялку вырашае праблему недахопу гэтага элемента ў іншых фуражныя культуры. Таксама гібрыд дадаюць у муку пры выпечцы пшанічнага хлеба (каля 20-50%), і гэта аказвае станоўчае дзеянне. Павялічваецца пажыўная каштоўнасць хлеба, які пры гэтым чарсцвее павольней.