Па народнай традыцыі ў перыяд з 21 па 24 снежня старажытныя славяне сустракалі Новы год, праводзілі розныя абрады ў гонар нараджэння новага Сонца і Каляды.
Казалі, што менавіта 22 снежня ноч з'яўляецца самай доўгай у годзе. Пасля яе працягласць светлавога дня паступова павялічваецца, а ночы - скарачаецца. У народзе менавіта 22 снежня лічылася пачаткам зімы. Існавалі прыкметы на 22 снежня, дзень зімовага сонцастаяння, па якіх можна было прадказаць будучыню.
Народныя прыкметы на 22 снежня
Даўней гэты дзень звязвалі з паганскімі Багамі і ахвярапрынашэннем. Прынята было падносіць дары бажаствам, разводзіць рытуальны вогнішча з дубовымі дровамі. Перш чым развесці вогнішча, на паленах выразалі спецыяльныя знакі і сімвалы, звязаныя з надыходам новага перыяду зараджэння. Карані жывых дрэў палівалі салодкімі напоямі, а галінкі ўпрыгожвалі хлебнымі вырабамі. Так людзі дзякавалі Багоў і прасілі іх пра добры ўраджай у наступным годзе.
Прыкметы на 22 снежня, дзень раўнадзенства, пераважна звязаныя з земляробствам:
- калі 22 снежня на галінках ляжыць іней - будзе добры ўраджай збожжавых;
- калі зрэзаныя ў гэты дзень галінкі вішні, пастаўленыя ў ваду, на 7 студзеня заквітнеюць - будзе добры ўраджай пладовых дрэў;
- якое надвор'е варта 22 снежня, такая ж будзе і 31 студзеня.
- калі снег у гэты дзень ляжыць ўшчыльную да агароджы - будзе дрэннае лета.
Падчас самай доўгай ночы можна было гадаць і займацца духоўнымі практыкамі, загадваць жаданні, медытаваць і вучыцца магіі. Дазволеныя былі варожбы на прыцягненне поспеху , кахання, здароўя, фінансавага дабрабыту, а вось здымаць псуту і сурокі было забаронена.
У дзень сонцастаяння нельга было крыўдзіцца сумаваць, лаяцца. У гэты дзень, наадварот, трэба зараджацца станоўчай энергіяй. Яшчэ адна прыкмета на 22 снежня: цяжарным жанчынам не варта было без патрэбы выходзіць з дому. Лічылася, што калі яны сустрэнуцца ў гэты дзень з хворымі або зьнявечанаму людзьмі - гэта дрэнна для здароўя будучага дзіцяці.