Вязаныя цацкі

Рукадзелле - гэты занятак, якое дазваляе жанчыне расслабіцца і праявіць фантазію. Бо гэта не толькі творчасць, але і магчымасць адцягнуцца ад праблем і пазбавіцца ад стрэсу. Усё больш і больш сучасных жанчын аддаюць перавагу прысвячаць свой вольны час рукадзеллі. Знайсці любімае занятак і дасягнуць у ім добрых вынікаў - гэта яшчэ адзін спосаб самарэалізацыі. У дэкаратыўна-прыкладным мастацтве жанчыны больш за ўсё аддаюць перавагу лепку, вышыўку, шыццё, дэкарыравання, маляванне і вязанне. Жанчынам, якія любяць дарыць падарункі і эксперыментаваць ў творчасці, напэўна прыйдзецца па душы вязанне цацак.

Мастацтва вязання цацак паўстала вельмі даўно. Яшчэ нашы бабулі займаліся гэтым творчасцю. Шырокае распаўсюджанне гэты від дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва атрымаў у апошняе дзесяцігоддзе. Існуюць цэлыя клубы аматараў вязаных цацак. Створаныя тымі, што любяць рукамі, цёплыя і мяккія навобмацак, вязаныя лялькі, мішкі і сабакі лічацца выдатным падарункам для дзяцей і нават для дарослых.

Вязаную цацку можна стварыць пры дапамозе кручка або спіц. Калі вы ўжо валодаеце мастацтвам вязання адзення або прадметаў дэкору, то навучыцца вязаць цацку для вас будзе нескладана. Пачаткоўцам, перш за ўсё, трэба авалодаць двума асноўнымі спосабамі ношкі: асабовая роўнядзь і слупок без накида. Навучыцца майстэрству вязання праз артыкул немагчыма, для гэтага патрэбна, у першую чаргу, практыка. А вось падрабязнае апісанне тэхнікі вязання вы зможаце знайсці ў шматлікіх кнігах і часопісах для рукадзельніц, якія так і завуцца «Вяжам кручком».

Лічыцца, што пачынаць вязаць цацкі прасцей пры дапамозе кручка. Цацкі, вязаныя спіцамі, складаней і патрабуюць большага майстэрства, чым цацкі, вязаныя кручком. Для стварэння першай цацкі вам спатрэбяцца: каляровыя ніткі, пража, гузікі, пацеры, нажніцы, кручок ці спіцы. Для таго каб надаць цаццы форму, рукадзельніцы выкарыстоўваюць сінцепон або холофайбер. Цацку можна напакаваць і тканінай, але тады яна атрымліваецца няроўнай і больш цяжкай.

Наступным крокам для вязання цацак кручком або спіцамі з'яўляецца выбар добрай схемы. На сённяшні дзень знайсці схему на любы густ не праблема, але нават калі вам вельмі спадабаецца складаная цацка, спыніце ваш выбар на самым простым варыянце. У вас атрымаецца добрая вязаная цацка, калі вы выберыце нескладаную схему з падрабязным апісаннем. Ад простых фігурак да больш складаным, крок за крокам, вы будзеце адточваць сваё майстэрства, і даможацеся дзіўных вынікаў. Для тых, каму складана разабрацца ў схемах, існуюць майстар класы, дзе можна наглядна навучыцца працэсу вязання цацкі і пруткамі, і кручком.

Завяршальным этапам у стварэнні вязанай цацкі з'яўляецца яе аздабленне. Тут можна выкарыстоўваць усё, што ёсць пад рукой - паперу, пацеркі, бліскаўкі, тканіна. Калі вы не можаце знайсці нічога прыдатнага, схадзіце ў спецыяльны магазін для рукадзельніц. Там вы знойдзеце ўсё, што вам трэба. Калі ваша вязаная цацка вялікіх памераў, набудзьце спецыяльны каркас, каб надаць ёй форму. Звычайна, для каркасаў выкарыстоўваецца дрот. Каб дрот не разрывала саму цацку, абмотвайце вострыя канцы мяккай тканінай. Надавайце ўвагу вачам вязанай цацкі - менавіта вочы робяць ляльку, мішку або сабаку жывымі. Найлепшым матэрыялам для вачэй з'яўляецца скура ці цырата. Можна выкарыстоўваць старыя вокладкі кніг і фотапаперу.

Пры дапамозе цацкі дзеці спазнаюць навакольны свет. А калі цацка звязана мамай, то яна становіцца яшчэ любім. Вязаныя цацкі можна выкарыстоўваць і для ролевых гульняў, якія развіваюць у дзяцей фантазію, мысленне, артыстычнасць. Дзееце для сябе і сваіх дзяцей, і вы атрымаеце ні з чым непараўнальнае задавальненне.